Porque xa
non quero,
xa non quero
máis,
que as
coiteladas
do escalpelo
enferruxado da túa boca
me firan.
So preciso,
espantala
buxaina
que bailas
darredor do meu corazón
e voltar a
botarme a voar,
voar a
rentes doutros lumes,
a rentes
doutras mareas.
E xa ceibo,
recuperar novamente,
o dereito a errar
na escolla,
o dereito a
procurar
o comezo
doutra
historia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario